July 25-27, 2008. SFC Metro Manila Conference @ Subic COnvention Center.
First kong pag-attend ito sa SFC MMC (Metrocon in YFC term). Sabi nila mas maganda daw ung flow ng programme nung past MMCs. Siguro nga. Pero ito ung conference na tatlong araw akong umiyak dahil sa iba't ibang kadahilanan.
Friday.Pag-iyak dahil sa sama ng loob.
Obvious naman sa previous posts ko na naging emo ako last week.Tapos before I went to the meeting place lahat sila sa bahay may sakit. Lalo na ung pinakamamahal kong pamangkin na ang laki ng ipinayat dahil sa pagkakasakit. Nadurog ang puso ko dun. Tapos nalaman ko pa ung decision ng friend ko na sasayaw pa din siya kahit di pa pwede sa kanya. Nainis ako nun kasi sakin siya hinabilin ng Papa niya tapos ganun pa rin un naging decision niya. Kaya yun..poof! sumabog ang kalooban ko habang nasa may BK pa lang kami.
Pero nakarecover naman ako nung nasa bus na kami. Galing kasi nung videoke sa bus. Parang palaging pinagbibigyan si Kuya Red sa mga score. My favoritism! Haha! Basta naging masaya ung trip papunta..Mejo nasikipan nga lang ung iba sa bus.
Ganda sana nung Session 1... kaya lang ako lang talaga ung may problema. Though tumatama sakin ung mga sinasabi nung speaker, lumilipad naman ung isip ko. What do you expect if you have a bothered heart? E di windang talaga ko nun. Pero nagsisink in na sakin ngayon ung mga cnabi sa session 1. Ang slow eh noh? haha.
Sabi nila may masquerade ball daw ng Friday night. Kamusta naman un parang Chapter lang namin ung di nakacostume. Haha! Parang na-OP kami! :D
Saturday. I Surrendered.
Ganda nung Morning Worship. Ang sarap sa pakiramdam. Nkakabuhay talaga ng dugo! We attended the Discernment Workshop in the morning. Galing ni Tita Eloy (close?hehe)! May mga words siyang nasabi na naibulong ko sa sarili ko na "Sana maexperience ko din un Papa Jesus..." Dami niyang na-share tungkol sa discernment. Kaka-inspire!
Creative Competition na nung Saturday afternoon. Ang salarin kung bakit nawawalan n naman ako ng boses ngayon. Hindi dahil kasali ako sa competition kundi dahil sa kakatili sa mga entries ng West B! Aba'y siyempre suportahan ang Sector! Haha! Nakakatuwa na hanggang SFC ay solid pa ring sumuporta ang West B. Lalo na nung tumugtog na ung Kanluran Band. Parang naging backup singer ung buong West B! Saya saya!
Eto na..Saturday Night na. The night for Session 2 and 3. Napagitnaan ako ni Mommy Aysa at Dadi Aga kaya di ako nakatulog during the session. Mapagitnaan k b naman ng mga Chapter Heads! Haha! Touched ako dun sa Session 3. Ewan ko ba. Tapos nagkaroon pa ng time para i-pray over namin ang isa't isa. Dun ako super na-touch. Un kasi ung longing ng puso ko ng gabing un. Ung ma-pray over ako. Si Mommy Aysa ung unang nagpray-over sakin. That's the time din na I surrendered all my feelings to God. Ung tipong sumuko na ko sa pag-iisip..pagpaplano..and I surrendered it all to God at tinanggap niya naman. Kaya naiyak na naman ako. Kakaiba ung init na naramdaman ko nun. Daig pa ung Bengay at Vicks pag pinahid sa katawan ung init na naramdaman ko sa buong katawan ko nun lalo na sa likod. Ang sarap sa pakiramdam nung pagkainit niya. Napaupo na yata ako nun..tapos may humaplos sa ulo. Thanks kung sino man un dahil gumaan ang pakiramdam ko lalo nun. Di ko na kasi alam kung sino ng nasa paligid ko nun. Hehehe.
Sunday. Spiritual Consolation.
Eto ung pinakasapul na sapul ako. Lalo na nung pinalabas ung video about Mission. Grabe nanlamig at nanginig ako nun. Pero dineadma ko ung pakiramdam ko. Tapos nung praisefest na, ay naku po! Naiyak ako ng di ko alam kung bakit! Basta tuloy-tuloy lang ung luha ko..na kahit fast song ung kinakanta ay umiiyak pa din ako. Ang weird pero naiyak talaga ko nun. Siguro na-touch ung part ng puso ko na pinagtaguan ko nung tungkol sa..secret! Hehe. Alam ni GG Beth ko un. As I was crying, nadama ko ung pagyakap ni Papa Jesus. Kinabahan ako nun kasi akala ko sasabihin niya ng "Now na". Pero hindi..inakap niya lang ako.."saka na" lang daw...Basta akap lang kami ng moment na un. Hay sarap...
Nung pauwi na kami ni Cherry natanong ko sa kanya kung anong tawag dun sa naranasan ko. Sabi niya un ung Spiritual Consolation na nabanggit dun sa Discernment Workshop namin. Uu nga pala...un nga pala ung pagkakataong naibulong ko sa sarili ko na "sana maexperience ko din un". Well, answered prayer agad. Hehe.
Madami pang moments na nangyari. Though I can say na mas masaya ung experience ko sa ILC last Feb. Hehe. Basta masaya. Nag-stay pa kami sa BK pagbalik namin sa Manila. Kami nila Mommy Mich, Mommy Jinky, Tay Fello, Tito Edmar, at Cherry. Habang hinintay naming matapos ang one-to-one ni Mommy Jinky at Tay Fello, ayun nagkulitan muna kami sa BK. Tuloy nag-meeting na rin sa gagawin ng Music Min.Nagmukha p kaming yagit dahil nagpatak-patak n lang kami para makakain.Kaya ginabi na ko ng uwi. hehehe.
Tapos..eto..back to reality na..sa normal na mundo... pero ibang ako na. Rakz ABLAZE! Haha! :)
First kong pag-attend ito sa SFC MMC (Metrocon in YFC term). Sabi nila mas maganda daw ung flow ng programme nung past MMCs. Siguro nga. Pero ito ung conference na tatlong araw akong umiyak dahil sa iba't ibang kadahilanan.
Friday.Pag-iyak dahil sa sama ng loob.
Obvious naman sa previous posts ko na naging emo ako last week.Tapos before I went to the meeting place lahat sila sa bahay may sakit. Lalo na ung pinakamamahal kong pamangkin na ang laki ng ipinayat dahil sa pagkakasakit. Nadurog ang puso ko dun. Tapos nalaman ko pa ung decision ng friend ko na sasayaw pa din siya kahit di pa pwede sa kanya. Nainis ako nun kasi sakin siya hinabilin ng Papa niya tapos ganun pa rin un naging decision niya. Kaya yun..poof! sumabog ang kalooban ko habang nasa may BK pa lang kami.
Pero nakarecover naman ako nung nasa bus na kami. Galing kasi nung videoke sa bus. Parang palaging pinagbibigyan si Kuya Red sa mga score. My favoritism! Haha! Basta naging masaya ung trip papunta..Mejo nasikipan nga lang ung iba sa bus.
Ganda sana nung Session 1... kaya lang ako lang talaga ung may problema. Though tumatama sakin ung mga sinasabi nung speaker, lumilipad naman ung isip ko. What do you expect if you have a bothered heart? E di windang talaga ko nun. Pero nagsisink in na sakin ngayon ung mga cnabi sa session 1. Ang slow eh noh? haha.
Sabi nila may masquerade ball daw ng Friday night. Kamusta naman un parang Chapter lang namin ung di nakacostume. Haha! Parang na-OP kami! :D
Saturday. I Surrendered.
Ganda nung Morning Worship. Ang sarap sa pakiramdam. Nkakabuhay talaga ng dugo! We attended the Discernment Workshop in the morning. Galing ni Tita Eloy (close?hehe)! May mga words siyang nasabi na naibulong ko sa sarili ko na "Sana maexperience ko din un Papa Jesus..." Dami niyang na-share tungkol sa discernment. Kaka-inspire!
Creative Competition na nung Saturday afternoon. Ang salarin kung bakit nawawalan n naman ako ng boses ngayon. Hindi dahil kasali ako sa competition kundi dahil sa kakatili sa mga entries ng West B! Aba'y siyempre suportahan ang Sector! Haha! Nakakatuwa na hanggang SFC ay solid pa ring sumuporta ang West B. Lalo na nung tumugtog na ung Kanluran Band. Parang naging backup singer ung buong West B! Saya saya!
Eto na..Saturday Night na. The night for Session 2 and 3. Napagitnaan ako ni Mommy Aysa at Dadi Aga kaya di ako nakatulog during the session. Mapagitnaan k b naman ng mga Chapter Heads! Haha! Touched ako dun sa Session 3. Ewan ko ba. Tapos nagkaroon pa ng time para i-pray over namin ang isa't isa. Dun ako super na-touch. Un kasi ung longing ng puso ko ng gabing un. Ung ma-pray over ako. Si Mommy Aysa ung unang nagpray-over sakin. That's the time din na I surrendered all my feelings to God. Ung tipong sumuko na ko sa pag-iisip..pagpaplano..and I surrendered it all to God at tinanggap niya naman. Kaya naiyak na naman ako. Kakaiba ung init na naramdaman ko nun. Daig pa ung Bengay at Vicks pag pinahid sa katawan ung init na naramdaman ko sa buong katawan ko nun lalo na sa likod. Ang sarap sa pakiramdam nung pagkainit niya. Napaupo na yata ako nun..tapos may humaplos sa ulo. Thanks kung sino man un dahil gumaan ang pakiramdam ko lalo nun. Di ko na kasi alam kung sino ng nasa paligid ko nun. Hehehe.
Sunday. Spiritual Consolation.
Eto ung pinakasapul na sapul ako. Lalo na nung pinalabas ung video about Mission. Grabe nanlamig at nanginig ako nun. Pero dineadma ko ung pakiramdam ko. Tapos nung praisefest na, ay naku po! Naiyak ako ng di ko alam kung bakit! Basta tuloy-tuloy lang ung luha ko..na kahit fast song ung kinakanta ay umiiyak pa din ako. Ang weird pero naiyak talaga ko nun. Siguro na-touch ung part ng puso ko na pinagtaguan ko nung tungkol sa..secret! Hehe. Alam ni GG Beth ko un. As I was crying, nadama ko ung pagyakap ni Papa Jesus. Kinabahan ako nun kasi akala ko sasabihin niya ng "Now na". Pero hindi..inakap niya lang ako.."saka na" lang daw...Basta akap lang kami ng moment na un. Hay sarap...
Nung pauwi na kami ni Cherry natanong ko sa kanya kung anong tawag dun sa naranasan ko. Sabi niya un ung Spiritual Consolation na nabanggit dun sa Discernment Workshop namin. Uu nga pala...un nga pala ung pagkakataong naibulong ko sa sarili ko na "sana maexperience ko din un". Well, answered prayer agad. Hehe.
Madami pang moments na nangyari. Though I can say na mas masaya ung experience ko sa ILC last Feb. Hehe. Basta masaya. Nag-stay pa kami sa BK pagbalik namin sa Manila. Kami nila Mommy Mich, Mommy Jinky, Tay Fello, Tito Edmar, at Cherry. Habang hinintay naming matapos ang one-to-one ni Mommy Jinky at Tay Fello, ayun nagkulitan muna kami sa BK. Tuloy nag-meeting na rin sa gagawin ng Music Min.Nagmukha p kaming yagit dahil nagpatak-patak n lang kami para makakain.Kaya ginabi na ko ng uwi. hehehe.
Tapos..eto..back to reality na..sa normal na mundo... pero ibang ako na. Rakz ABLAZE! Haha! :)
2 comments:
--
ui banal na sia
hakhak
elyens
XXXxx
@rimewire:
Uu..desiring to be holy..hehehe. Mahirap pero masarap :)
Post a Comment