Emote to the Max!!!

Sa wari ko'y
Lumipas na ang kadiliman ng araw
Dahan-dahan pang gumigising
At ngayo'y babawi na

Muntik na
Nasanay ako sa 'king pag-iisa
Kaya nang iwanan ang
Bakas ng kahapon ko

CHORUS:
Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko
Nagbago man ang hugis ng puso mo
Handa na 'kong hamunin ang aking mundo
'Pagkat tuloy pa rin

Kung minsan ay hinahanap
Pang alaala ng iyong halik (alaala ng 'yong halik)
Inaamin ko na kay tagal pa
Bago malilimutan ito

Kay hirap nang maulit muli
Ang naiwan nating pag-ibig (alam ko na 'yan)
Tanggap na at natututo pang
Harapin ang katotohanang ito

CHORUS:
Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko
Nagbago man ang hugis ng puso mo
Handa na 'kong hamunin ang aking mundo
'Pagkat tuloy pa rin

Muntik na
Nasanay ako sa 'king pag-iisa
Kaya nang iwanan
Ang bakas ng kahapon ko

CHORUS:
Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko
Nagbago man ang hugis ng puso mo
Handa na 'kong hamunin ang aking mundo
'Pagkat tuloy pa rin
Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko
Nagbago man ang hugis ng puso mo
Handa na 'kong hamunin ang aking mundo
'Pagkat tuloy pa rin
Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko (tuloy pa rin)
Nagbago man ang hugis ng puso mo (hugis ng mundo mo)
Handa na 'kong hamunin ang aking mundo (hamunin)
'Pagkat tuloy pa rin (tuloy pa rin)
Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko
Nagbago man ang hugis ng puso mo
Handa na 'kong hamunin ang aking mundo
'Pagkat tuloy pa rin
Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko (tuloy pa rin)
Nagbago man ang hugis ng puso mo (oh..hoh..)
Handa na 'kong hamunin ang aking mundo (handang harapin ang mundo)
'Pagkat tuloy pa rin
Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko
Nagbago man ang hugis ng puso mo
Handa na 'kong hamunin ang aking mundo
'Pagkat tuloy pa rin

..The song speaks it all. Hehe. Obviously, ito ang theme song ng blog ko.

Ilang araw n rin kasi since nung last post ko..Bakit?Hmm..Ganito..

May minahal akong guy (malamang.hehe)..I admit, first love ko..
Siyempre naging sweetness..mushy..eklabu..
Tapos nagbreak for some acceptable(?) reason..

Bakit nga ba ko pumayag na kumalas? Kasi..pakiramdam ko dun siya mas sasaya..para di siya mahirapan sa situation namin..saka..nakakapagod na rin for a girl na mag-isang lumaban sa gitna ng laban. Maiwan sa ere in short. Masarap ipaglaban ang pag-ibig kung sabay kayo ng partner mo di ba? Kya un..

Since then, nasanay na kong di ko siya kausap tulad ng dati..

Kaya lang I always find myself looking for him..super uncomfortable ako pag di ko siya nakikitang online. Parang ok n sakin makita ko lang siyang online..kahit di kami mag-usap ok lang basta online siya. Basta alam kong nanjan siya pag kailangan ko ng technical na tulong..

Parang paranoid din ako kasi siyempre namimiss ko ung paglalambing niya. Aba bihirang maglambing un no..ni hindi mo nga maiisip na naglalambing pla un eh..hehe..I just missed him so much..

Matagal din bago kami nagkita ulit. Nung nagkita ulit kami, hay..ang totoo gusto ko siyang akapin. Opkors di pwede..bakit, kami b??? hehehe.

Nung kinakalikot ko ung phone ko, bigla akong napadpad sa inbox2. Nakasave p rin pala lahat ng sweet PERSONAL text messages niya. Hay, nakakaiyak na ewan..ang sarap ibalik ng nakaraan..ang sarap iforward sa kaniya at iremind na un ung mga promise niya dati. Siyempre di ko ginawa. Kasi..wala lang..sa tingin ko kasi masaya na siya sa buhay niya..

Hay bakit ba ko nanlalamig ngayon habang tinatype to..naiiyak na naman ba ako..nooooo!! ayoko na! anyway, tuloy ang kuwento...

Tapang-tapangan ang lola mo. Sinasabi sa buong mundo na 'I moved on' pero sa tuwi namang naiisip ko na iba na ang girl na kasama niya ay nadudurog naman ang puso ko..hay, tawag dun plastic! Plastikin ba sarili?? Kamote.. That time feeling ko na kaya ko na pag umalis siya..Never thought na feeling ko lang un..

Nag-outing ang grupo namin before siya bumalik sa kaniyang sinilangang bansa.. paranoid na naman ako..di ko alam kung itotodo ko ang paglalambing or just be normal..ika nga, steady lang..bakit, kami b para maglambing ako??di naman eh..kaya un..pero honestly i want to hug him at sabihing wag siyang umalis..na I still love him..pero if ever gawin ko un..if ever sabihin ko un, may magbabago ba? wala..as in wala..aalis pa din siya..tuloy pa din plano niya sa buhay. Kaya nagpakasaya na lang ako sa outing..enjoy every moment na kasama siya pero malayo nga lang..

After ng outing pumunta p kami nila Cherry sa kanila pra kunin ung mga ibibigay niya na gamit..Nagpapatawa pa ko nun. Feeling wow looking wow ako nun eh.

Pagkauwi ko sa pagod, nagpapakuwento si Marian kung anong nangyari. Di ako makapagsalita..di ko alam sasabihin. Ang alam ko lang nalulungkot ako..because that's the last time siguro na makikita ko siya na single pa? ewan ko..di ko alam..basta nangingilid na luha ko nun. Buti na lang umalis si Yayan. Naiwan akong mag-isa sa bahay. Sinuot ko ung tshirt na bigay niya. With matching backgroud music, naiyak ako. Umiyak..ng umiyak..hanggang mapagod ako. Kahit rock n ung tugtog umiiyak pa rin ako. Di ko din alam kung bakit ganun na lang ang iyak ko..as if may magbabago.. Kinomfort ko na lang ng mag-isa ang sarili ko.

Di ako nakapasok ng Monday. Ayokong pumasok sa office ng 1/4 lang ng mata ko ang dilat at muka akong sabog at lutang. Nagpakabusy ako sa bahay. But I still find myself crying..badtrip!ayaw maubos ng luha ko! Magang maga na nga mata ko eh! Himala nga di nagsasalita si Marian, madaldal kasi un..pero that time tahimik lang siya. Baka nashock sa itsura ko. Hehe.

Tuesday..araw ng pag-alis niya..pumasok na ko sa office. Mukang madaming nakahula kung bakit ako absent nung Monday. Well, they guessed it right. Hehe. Mind vs. heart stat ko nun kc may deadline ako na kailangang i-meet that time. No room for emo. Hehe. Un nga lang bigla tlagang sumasagi sa isip ko ang mga pangyayari. Kainis! Pero may nagawa naman ako..kahit papano ok naman ung gawa ko. Hehe. Puro dance song ang pinapatugtog ko para di makapag-emote! Haha!

Kahit mga officemates ko napansin ung kakaibang mood ko that day..Gosh! I'm becoming too obvious n yata sa mga nararamdaman ko! Kaya ayun, sinamahan naman nila kong magvideoke that day. Un na yata ang pinakamaayos kong pagkanta sa buong buhay ko! Akalain mo un, Bring Me to Life walang sabit kong nakanta! Haha! Puno ng emosyon ang pagkanta ko..with matching dance pa..Pilit pinapasaya ang sarili..panandaliang saya lang. Tapos pumunta kong Appliance Center pra i-canvass ang price ng mga pangarap ko. Digicam..washing machine na may dryer..2 ref..1 water purifier..at 1 air cooler. Hay, kaysa magmukmok, tutuparin ko na lang ang mga pangarap ko no!

Sa ngayon mejo bumabalik na ko sa ulirat ko..mejo paranoid nga lang pag nakakakita ng mga chinese..prang hinuhugot puso ko..haha! Pero more or less ok na ko..

Sa mga nabulabog ko ang buhay at nakidamay sakin..

MARAMING SALAMAT!!!!!!!!!!!

Lalo na sa aking mga sisters na cla GG Beth, Diane, Yayan, Rose Ann at Cherry..
Sa aking mga boy na friends na cla Tay Rus, Tay Felo, Joseph, MP, Krispin, at Jess..

nkktuwa ung mga text nyo. Nakakabaliw. Hehe. pasensiya na, ganito talaga magdrama ang babae..hahaha! Basta paninindigan ko ung song na nakapost sa taas..
TULOY PA DIN ANG AWIT NG BUHAY KO!=)