February 27, 2008. Wednesday.
Maghapong magulo ang isip ko. I often caught my self na nakatitig lang sa monitor pero at di nagpoprogram. Sobrang confused lang talaga cguro ang utak ko ngayon. Nagiging thought-full. Hehehe. Kahit ang gumawa ng tamang desisyon parang di ko magawa. Basta..ang gulo2 ng isip ko. Kung sino man ang nakabasa ng post ko last year entitled "Seryosong Problema Ko", ayun pa din ang iniisip ko till now. Di ko talaga alam gagawin ko! Hayz!
Kaya after kong hintayin ang 6pm ng buong maghapon (di talaga ko makapagprogram kahit anong pilit ko sa sarili ko), ay nagkita ulit kami ni Clint sa Podium. Kain na naman ng paborito kong crepe doon. Sumaya naman ako..pero panandalian lang. Nung naubos na ung kinakain ko ay natigil na din ung kasiyahan ko.
Tapos naglakad-lakad ako sa St. Francis Square. Tumingin ng mga tatargetin kong bilhin balang araw. Nagpamper-ur-self na naman ako. pero after kong mabili ang ilang bagay, di pa rin ako masaya. Nagsisi pa nga ako. Wrong move n naman! Huli na kasi nung nabasa ko ung text ni Cherry tungkol dun sa regfee ng YFC ILC. Shocks...super mali talaga! Wrong move talaga!!!!!! Hayz...
Na-share ko kay Yayan ung depression na nararamdaman ko. As usual, kuwentuhan kami to the max. Siya topic niya is lablayp..ako naman gusto talagang gawin sa buhay. Hanggang sa makarating sa panaginip ung topic namin. Tapos tungkol naman sa aming mga ama. Pareho na kasi kaming ulila sa ama. Pareho pang bunso at masyadong na-pamper ng aming mga dakilang ama. Hehehe.
Para mawala ang depression ay nagplay ng DVD si Marian. Dance tutorial ni Carmen Electra!!! Hahaha! Sayaw daw kami para matanggal ang stress at maalis lahat ng iniisip naming problema! Ayos ah! Hahaha! As in tinanggal pa namin ung carpet para makasayaw kami ng todo. Nyahaha! As usual naguguluhan ako sa left at right pag nakaharap sakin ung nagtuturo ng sayaw. Kamote! Hehe. Pero sa bawat steps na tinuturo ay sinasabayan talaga namin ni Yayan ng buong giting..buong lakas..at buong emosyon. Haha. Para kaming eng eng. Pero masaya naman. Tuwang tuwa kami nung nabuo namin ung sayaw. Parang ang laking accomplishment! Hahaha! Tagaktak ang pawis ko! Pero masarap sa pakiramdam..sana ginagawa namin un pag weekends..hindi bago matulog di ba? Hahaha! Ung hiphop dance ang kinarir namin..hindi ung strip dance. Hehehe.
Tapos nagbasa na ko ng In His Steps. "I can do all things through Christ who strengthens us." Panalo! Parang sinampal ako! Ang guide question pa is: To whom do you credit your successess? Whom do you blame for your failures? Grabe tagos sa puso. That time ayoko ng mag-isip. Sumuko na ko sa pag-iisip. Nakakapagod na din kasi. Tapos ayun..I prayed and prayed. Ang bilis ng heartbeat ko. Halos maiyak na ko. Basta ayoko ng mag-isip that time. I'm always asking the Lord to never let go of me. To continue holding my hands..kahit na feeling ko duguan na ung braso niya or kamay niya dahil sa mga sins na unintentionally nagagawa ko. But still, He loves me so much..di pa rin niya ko binibitawan. At never daw Niyang gagawin un...
All I need to do is to TRUST HIM..
Eto kanta ko ngayon:
Jesus take the wheel
Take it from my hands
'Cause I can't do this on my own
I'm letting go
So give me one more chance
Save me from this road I'm on
Jesus take the wheel
Hay..madrama lang ako ngayon..pero keber ko 'to. Naging God's Princess pa ko kung di ko kakayanin to. Hehehe.
Maghapong magulo ang isip ko. I often caught my self na nakatitig lang sa monitor pero at di nagpoprogram. Sobrang confused lang talaga cguro ang utak ko ngayon. Nagiging thought-full. Hehehe. Kahit ang gumawa ng tamang desisyon parang di ko magawa. Basta..ang gulo2 ng isip ko. Kung sino man ang nakabasa ng post ko last year entitled "Seryosong Problema Ko", ayun pa din ang iniisip ko till now. Di ko talaga alam gagawin ko! Hayz!
Kaya after kong hintayin ang 6pm ng buong maghapon (di talaga ko makapagprogram kahit anong pilit ko sa sarili ko), ay nagkita ulit kami ni Clint sa Podium. Kain na naman ng paborito kong crepe doon. Sumaya naman ako..pero panandalian lang. Nung naubos na ung kinakain ko ay natigil na din ung kasiyahan ko.
Tapos naglakad-lakad ako sa St. Francis Square. Tumingin ng mga tatargetin kong bilhin balang araw. Nagpamper-ur-self na naman ako. pero after kong mabili ang ilang bagay, di pa rin ako masaya. Nagsisi pa nga ako. Wrong move n naman! Huli na kasi nung nabasa ko ung text ni Cherry tungkol dun sa regfee ng YFC ILC. Shocks...super mali talaga! Wrong move talaga!!!!!! Hayz...
Na-share ko kay Yayan ung depression na nararamdaman ko. As usual, kuwentuhan kami to the max. Siya topic niya is lablayp..ako naman gusto talagang gawin sa buhay. Hanggang sa makarating sa panaginip ung topic namin. Tapos tungkol naman sa aming mga ama. Pareho na kasi kaming ulila sa ama. Pareho pang bunso at masyadong na-pamper ng aming mga dakilang ama. Hehehe.
Para mawala ang depression ay nagplay ng DVD si Marian. Dance tutorial ni Carmen Electra!!! Hahaha! Sayaw daw kami para matanggal ang stress at maalis lahat ng iniisip naming problema! Ayos ah! Hahaha! As in tinanggal pa namin ung carpet para makasayaw kami ng todo. Nyahaha! As usual naguguluhan ako sa left at right pag nakaharap sakin ung nagtuturo ng sayaw. Kamote! Hehe. Pero sa bawat steps na tinuturo ay sinasabayan talaga namin ni Yayan ng buong giting..buong lakas..at buong emosyon. Haha. Para kaming eng eng. Pero masaya naman. Tuwang tuwa kami nung nabuo namin ung sayaw. Parang ang laking accomplishment! Hahaha! Tagaktak ang pawis ko! Pero masarap sa pakiramdam..sana ginagawa namin un pag weekends..hindi bago matulog di ba? Hahaha! Ung hiphop dance ang kinarir namin..hindi ung strip dance. Hehehe.
Tapos nagbasa na ko ng In His Steps. "I can do all things through Christ who strengthens us." Panalo! Parang sinampal ako! Ang guide question pa is: To whom do you credit your successess? Whom do you blame for your failures? Grabe tagos sa puso. That time ayoko ng mag-isip. Sumuko na ko sa pag-iisip. Nakakapagod na din kasi. Tapos ayun..I prayed and prayed. Ang bilis ng heartbeat ko. Halos maiyak na ko. Basta ayoko ng mag-isip that time. I'm always asking the Lord to never let go of me. To continue holding my hands..kahit na feeling ko duguan na ung braso niya or kamay niya dahil sa mga sins na unintentionally nagagawa ko. But still, He loves me so much..di pa rin niya ko binibitawan. At never daw Niyang gagawin un...
All I need to do is to TRUST HIM..
Eto kanta ko ngayon:
Jesus take the wheel
Take it from my hands
'Cause I can't do this on my own
I'm letting go
So give me one more chance
Save me from this road I'm on
Jesus take the wheel
Hay..madrama lang ako ngayon..pero keber ko 'to. Naging God's Princess pa ko kung di ko kakayanin to. Hehehe.
No comments:
Post a Comment