Hay Vertigo..

Benign Paroxysmal Positional Vertigo (BPPV) - The most common cause of vertigo. Typically described as a brief, intense sensation of spinning that occurs because of a specific change in the position of head. An individual may experience BPPV when rolling over to the left or right, upon getting out of bed in the morning, or when looking up for an object on a high shelf. The cause of BPPV is the presence of normal but misplaced crystals called otoconia. Otoconia are normally found in the utricle and saccule and are used to sense movement. When loose in the semicircular canals, they can distort the sense of movement, causing a mismatch between actual head movement and the information sent to the brain by the inner ear, this is interpreted as spinning.

(Source: Wikipedia)


Matapos ang apat na araw na pag-ikot ng paningin,saka ko lang naisipang magpacheckup sa doctor. Kundi nga rin lang tlga pasaway. Hehehe.Feeling ko may imaginary blood na lumalabas sa ilong ko habang ineexplain sakin ung condition ko. Hahaha. Gosh, the medical terms! Ni hindi ko alam na may nageexist na Vestibular System at ang importansya sa araw-araw na buhay. Hehe. Ayun, now I know. Hahaha

Hay my goodness..ang disorder na toh..ilang officemates ko na rin pala ang nagkaganito. Ung isa one week rest tlga ang ginawa. Ung isa naman 2 weeks ang ini-leave nya dahil bumaba talaga ung system nya n naglead pa sa mild stroke. At ung iba lifetime n nga daw. As in laging nakaprepare na ung gamot in case sumumpong ang vertigo na yan. Hay ang masaklap nito ubos na leave ko..di ako makatiyempo kung kelan ako magkakaroon ng rest talaga. More than two weeks pa before the long vacation. Huhu..

Nakakapraning!!!!!!

Waaaaaaaaahhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!

Sabi nung doc hangga't maaari may kasama ako palagi. Un din ang pakiramdam ko. Pero siyempre di naman pwede un. Huhuhu...Biglaan kasi ang pagkahilo ko. Hay..Di ko alam kung way ba toh ni God para sabihin saking itigil ko ang pagiging loner ko.Haha!

Anyway,ayokong maging depressed tungkol dito dahil for sure lalong lalala kung ano man nararamdaman ko..pero minsan di maiwasan. Hehe. Di ko maiwasang alalahanin kung pano ako papunta at pauwi sa bahay. Kasi lutang talaga ung pakiramdam ko. At konting head movement ko lang umiikot na ang paningin ko. Nakakasuka pa. Ay goodluck talaga. Hehehe.Pero thankful ako kahit papano dahil kinakaya ko pa. Sana lang wag ganong katagal kasi ang hirap talga pag umaga.Minsan nga ayoko ng matulog ng nakahiga kasi ang hirap bumangon pag umaga. Di pwedeng di ako susuka sa sobrang tindi ng pag-ikot ng paligid. Hay..nagkulang ba ko sa pag-alaga sa sarili ko? ='(