Showing posts with label vertigo. Show all posts
Showing posts with label vertigo. Show all posts

Thursday, December 4, 2008

More about BPPV

Got this from dizzytimes.com:

SYMPTOMS:

HEAD:
o Vertigo (spinning sensation when rolling over in bed, sleeping on 'bad ear', eye movements, standing up after bending over)
o Lightheaded
o Headache (varies greatly, sometimes all over, sometimes in one spot, tight band of pressure)
o Itchy scalp, also felt hot at times

EARS:
o Some ringing
o Minimal pain (felt 2-3 times, for about 30 seconds)
o Fullness/pressure

EYES:
o Tingling/strange sensation around right eye
o Blurred/double vision (made especially worse when trying to focus on one object for too long)
o Night driving caused eyes to become blurry

STOMACH:
o Nasuea (sometimes quite extreme)

BODY IN GENERAL:
o Marshmallow feet (had to sometimes put my hand out when walking)
o Feeling of 'just not right'
o Felt every itch, muscle ache, cramp, etc etc
o Woozy/full head

PSYCHOLOGICAL:
o Anxiety
o Depression
o Forgetfulness
o Inability to think normally at times
o Withdrawn/quiet
o Panic
o Cognitive functioning off/not right


I welcome my self to the club! hahaha!

Majority of the symptoms ay nararanasan/naranasan ko na. Except dun sa 'Night driving etc' part. Hehehe.

Nakakapraning talaga minsan. Ayoko nung 'Forgetfulness'! Nakakafrustrate kaya pag may alam kong alam ko pero di ko maalala! hay naman talaga!

Kapraning din ung pag naglalakad ako sa mall ay maa-out balance ako. Or ung feeling na lumalambot ung tuhod at tutumba ako.

At higit sa lahat, paghilata ang favorite kong past time noon. Ngayon, parang isusumpa mo ang paghiga (pero siyempre di ko gagawin un). Ang paghiga at pagbangon ang crucial part para sakin. As in di pwedeng di iikot ang paningin ko. Kahit kapag nakahiga na ay para akong nasa tubig. Nakahiga na ko pero nakakahilo pa din. Di tuloy maiwasan ang pagsuka.

Kaya di ako pwedeng umalis ng bahay pag umaga pa. Di pa kasi masyadong nakakaadjust ang utak ko sa mga body movements ko.

May nabasa ako sa isang site na di magandang i-bed rest ng matagal ang ganitong illness. Kasi lalong di masasanay ung brain sa wrong signals na cnesend nung broken crystal particles na nasa tenga. Kaya ayun..move pa rin as normal as possible.

I have an officemate kasi n maxado nyang ibined-rest ung vertigo nya kaya ayun..na-lead pa sa mild stroke.

Things that appeared to make my BPPV worse:
- Head movements (left, right, up, down)
- Eating some foods like Kare-kare (di ko din alam kung bakit at di ko alam kung ano pa ung ibang food n magtitrigger sa vertigo)
- in a Moving vehicle (wah di naman maiiwasan toh!)
- watching too much television
- stress, depression

Things that made me feel better
- pagbibilang habang umiikot ang paligid sabay hingang malalim
- pagsasabi sa sarili ng 'naka-steady lang ako,di ako gumagalaw' (dito na-break ang kasabihang 'truth hurts' haha)
- dahan-dahang paghiga at pagbangon
- mataas na unan sa pagtulog
- shifting focus or keeping my self busy
- being happy (super important!)
- laugh..and laugh harder
- pagbbsa ng inspirational books (haha nkkpagbasa pa :D )
- pagpikit habang nasa byahe

Kahit ganito, normal pa rin dpat ang takbo ng buhay. Wag maxadong madrama. Hehehe. Lalo na't majority of my time ay mag-isa ako..though sabi ng doc ay di daw dpat ganun (ano kyang ggwin ko, mag-hire ako ng P.A.? ) kaya dapat matutong maging responsable sa sarili.

Sabi naman sa medical sites di naman nakakamatay toh..siguro pag biglang tumumba dahil sa pagkahilo at tumama sa kung saan mang deadly thing, un nakamamatay n talaga un. hehehe.

Sabi nung doc di na daw maaalis toh. Though di ko na mararamdaman ang dizziness, possible pa ring matrigger ulit at umatake ulit ang vertigo ko. Ayun, keri na lang. Hehe.

I have God as my Healer. Sabi nga, "Just only say the word ang I shall be healed". Ginagawa ko n ngang lullaby song ung Christian slow songs pag gabi. Gumagaan pakiramdam ko. Hehehe. Ayun, it makes me feel comfortable thinking that God is always there. God the Protector and Healer. Naks. :)

Tuesday, December 2, 2008

Hay Vertigo..

Benign Paroxysmal Positional Vertigo (BPPV) - The most common cause of vertigo. Typically described as a brief, intense sensation of spinning that occurs because of a specific change in the position of head. An individual may experience BPPV when rolling over to the left or right, upon getting out of bed in the morning, or when looking up for an object on a high shelf. The cause of BPPV is the presence of normal but misplaced crystals called otoconia. Otoconia are normally found in the utricle and saccule and are used to sense movement. When loose in the semicircular canals, they can distort the sense of movement, causing a mismatch between actual head movement and the information sent to the brain by the inner ear, this is interpreted as spinning.

(Source: Wikipedia)


Matapos ang apat na araw na pag-ikot ng paningin,saka ko lang naisipang magpacheckup sa doctor. Kundi nga rin lang tlga pasaway. Hehehe.Feeling ko may imaginary blood na lumalabas sa ilong ko habang ineexplain sakin ung condition ko. Hahaha. Gosh, the medical terms! Ni hindi ko alam na may nageexist na Vestibular System at ang importansya sa araw-araw na buhay. Hehe. Ayun, now I know. Hahaha

Hay my goodness..ang disorder na toh..ilang officemates ko na rin pala ang nagkaganito. Ung isa one week rest tlga ang ginawa. Ung isa naman 2 weeks ang ini-leave nya dahil bumaba talaga ung system nya n naglead pa sa mild stroke. At ung iba lifetime n nga daw. As in laging nakaprepare na ung gamot in case sumumpong ang vertigo na yan. Hay ang masaklap nito ubos na leave ko..di ako makatiyempo kung kelan ako magkakaroon ng rest talaga. More than two weeks pa before the long vacation. Huhu..

Nakakapraning!!!!!!

Waaaaaaaaahhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!

Sabi nung doc hangga't maaari may kasama ako palagi. Un din ang pakiramdam ko. Pero siyempre di naman pwede un. Huhuhu...Biglaan kasi ang pagkahilo ko. Hay..Di ko alam kung way ba toh ni God para sabihin saking itigil ko ang pagiging loner ko.Haha!

Anyway,ayokong maging depressed tungkol dito dahil for sure lalong lalala kung ano man nararamdaman ko..pero minsan di maiwasan. Hehe. Di ko maiwasang alalahanin kung pano ako papunta at pauwi sa bahay. Kasi lutang talaga ung pakiramdam ko. At konting head movement ko lang umiikot na ang paningin ko. Nakakasuka pa. Ay goodluck talaga. Hehehe.Pero thankful ako kahit papano dahil kinakaya ko pa. Sana lang wag ganong katagal kasi ang hirap talga pag umaga.Minsan nga ayoko ng matulog ng nakahiga kasi ang hirap bumangon pag umaga. Di pwedeng di ako susuka sa sobrang tindi ng pag-ikot ng paligid. Hay..nagkulang ba ko sa pag-alaga sa sarili ko? ='(